ඉතිරිය………(පුංච් කතාවක්)

මුදලේ අගය දන්නා සරිසේන මුදලාලි විය පැහැදම් කිරීමේදි බෝහොම කල්පනාකාරි වුණා. සතයෙන් සතය එකතු කොට දියුණු පමුණුවට ගත් වෙළදසැලේම නිවසද ඔහුගේ නිධානය බදු විය. අතමිට සරැවූ කල ගත් වෑන් රථය ද බලා කියාගත්තේ  දරැවකුට නොදෙවැනි ලෙසය.

සිරිසේන මුදලාලි දැන් දැන්  තම වැඩ කටයුතු සදහා තම  පුත්‍රයාගෙන්ද සහාය ලබා ගන්නේය. ඒ ඉදිරි අනාගතයේදි තම දායාද පුතණුවන්ට ලබා දීමට පෙරහුරැවක් මෙනි . ඒ නිසා පුත්‍රයාටද අරපිරිමැස්ම ද එතරම් නුහුරැ වූවාක් නොවේ. ඇතැම් විට පියාටද වඩා පුත්‍රයා අතින් ඒ කාර්ය වඩාත් හොදින් සිදුවිය.

අන්න අර කඩේ මේ වාහනයට ගැලපෙන ලයිට් තියෙනවා. හරියට හොයලා බලලා අඩු ගානකට ලයිට් එකක් අරන් එන්න.

සරිසේන මුදලාලි වහනයේ නොදැල්වෙන බල්බය ගලවා ඉවත් කරමින් පුත්‍රයාට කීවේය. ඔහුද පියා කී ලෙසින්ම එය ඉටු කිරීමේ අදහසින් පිටව ගියේය.

මහත්තයා ඔය කියන විධියට ලා‍භෙට  බඩු නෑ. ඒ ඉස්සර.කඩහිමියා කීවේය.

එහෙම කියලා බෑනේ.අපේ තාත්තා මෙතනින් තමයි හැමදාම බඩු ගත්තේ. ඉතින් ඒ ගානටම දෙන්නකෝ.පුත්‍රයා කඩ හිමියා ඉදිරියේ බැගෑපත් වුණා.

අනේ මහත්තයෝ මේ ගානට වඩා සතයක්වත් අඩු කරන්නේ නෑ. ගන්නවානම් ගන්නවා කඩහිමියා එසේ පවසා ඉවත්ව ගියාය. ඒ අතර සේවකයා පුත්‍රයා අසලට හෙමින් හෙම්න් කිට්ටු විය.

මහත්තයා ඔය අතේ තියෙන කීය හරි දීලා මේකත් අරගෙන ඉක්මනට යන්වා මෙතන තවත් මෙතන වද දෙන්න එපා. සේවකයා බෑගයකට දැමූ පාර්සලයක්  පුත්‍රයා අත තබා කීවේය.

ඉහේ මල් පිපුණු පුත්‍රයා අත තිබූ මුදල් සියල්ල ම සේවකයාට දී වට පිට නොබලා පාර්සලයත් අරන් ගියාය.

ජයග්‍රාහි ලීලාවකින් ගෙට ගොඩවන පුත්‍රයා දෙස බැලූ පියා ගේ මුවගට සිනා රැල්ලක් නැගුනේ  කොලුවා හපනා, බය‍ වෙන්න  කාරි නෑ.මටත් වඩා සූරයා යැයි සිතමිනි.පාර්සලය දිගහැර බල්බය සවි කිරීමට පියාද පුත්‍රයාද සූදානම් වූහ.එහෙත් එහි තිබුණේ ඉවතලන විදුලි පන්දමකි.පියාටද පුත්‍රයාටද හීන් දාඩිය දැමු‍වේය.පාඩුව විදගනු විනා දෙදෙනාටම කළහැකි වෙනත් දෙයක් නොවීය.

මුදල් වලට වඩා සහෝදරකම් කොච්චර වටිනවද…………

ඔන්න එක පවුලකට පුත්තු දෙන්නෙක් හිට්යා.ඉතින් මේ දෙන්නා ට්ක ට්ක ලොකු වෙලා පාසල් යන වයසට පත් වුණා.ඉතින් මේ දෙන්නා පාසල් ගිහින් ඉගෙන ගත්තා. ඒත් රැකියාවක් ලබාගන්න පුළුවන් තරමට නෙවෙයි. ඒ දෙන්නාගේ අම්මයි තාත්තයි මේ දෙන්නට උගන්වන්න ගොඩාක් මහන්සි වුණා.ඒත් ඵලක් වුණේනැ. මේ දෙන්නා ඉගෙන ගත්තෙත් ඒ තරම් උනන්දුවකින් නෙවේ.හරි කොහොම උනත් මේ දෙන්නට දැන් රස්සාවක් නැ.
ඉතින් ගෙදරිනුත්‍ මේ දෙන්නට බැනුම්ම තමයි අහන්න තියෙන්නේ ඇයි කිසිම වැඩක් කරන්නෙත් නැනේ. ඊට පස්සේ මේ දෙන්නත් බැනුම් අහලා බැරිම තැන රස්සාවක් හොයන්න පටන්න ගත්තා.ඒත් හොයා ගන්න බැරි වුණා.ඊට පස්සේ මේ දෙන්නගෙ අම්මයි තාත්තයි එකතු වෙලා මේ දෙන්නට රස්සාවක් හොයලා දුන්නා.මේ දෙන්නට ටිකක් Computer වැඩ පුළුවන්.මොකද එයාලයි ගෙදර පරිගණකයක් තිබුණා.කොමහරි ඉතින් මේ දෙන්නා කොම්පැණියක Typing වැඩ පටන් ගත්තා.එතකොට තමයි තේරැණේ මුදල් හොයන්න කොච්චර මහන්සි වෙන්න ඕනද කියලා.අපි මේ මහන්සි වෙනවා වගේ අම්මලාත් අපිට උගන්වන් කොච්චර මහන්සි වෙන්න ඇත්ද  කියලා.මේ දෙන්නට හිතුනා.මාසයක් විතර යනකොට මේ දෙන්නට මාසික වැටුපක් හම්බ වුණා. මේ දෙන්නා ඉස්සර කොච්චර සමගියෙන් සතුටෙන් හිටියත්  දැන් එක්කෙනාට එක්කෙනා රණ්ඩු වෙනවා.මොකද දන්නවද දැන් දෙන්ටම ජීවත් වෙන්න රස්සාවකුත් තියෙනවනේ.අනික දැන් ඉස්සරට වඩා සල්ලිත් තියෙනවනේ..අනික තමයි මේ දෙන්නාත් සහෝදරයෝ වුණාට රණ්ඩු වෙලා වෙන් වුණා. බලන්න ඉස්සර මේ දෙන්නා කොච්චර සමගියෙන්ද හිටියේ.ඒත් මුදල් නිසා අද සමාජයේ සහෝදරකමුත් නැතිකරගෙන. පොඩ්ඩක් හිතලා බලන්න මුදල් වලට වඩා සහෝදරකම් කොච්චර වටිනවද කියලා.

එහෙම හොදයි නේද………….(පුංචි කතාවක්)

ඔන්න දවසක්  x යාළුවා  මුණගැහෙන්න  yයාළුවා ආවා. මේ දෙන්නා ගොඩාක් කාළයකට පස්සේ තමයි මුණ ගැහුණේ.ඉතින්යාළුවා y යාළුවාට කිව්වා මෙහෙම. අපි දෙන්නා ගොඩාක් කාලෙකට පස්සෙනෙ හමිබ වුණේ.ඉතින් අපි යමුද පොඩ් ගමනක් යන්න.  යාළුවත් ඒකට එකග වුණා. ඒත් y යාළුවා කිව්වා x  යාළුවාට මට මේ ඇදුම නමි ඇදන් යන්න බෑ. කියලා කිවිවා.මට ඔයාගෙන් ඇදුමක් දෙන්න පුළුවන්ද?කියලා x ගෙන් ඇහුවා.ඉතින් ඊට පස්සේ x යාළුවා තමන්ගේ ළග තිබුණු ඇදුමක් මේ යාළුවාට ඇදන් යන්න දුන්නා.හැබැයි එච්චර කැමැත්තකින් නවේ.අනික තමයි x ට තිබුණු අළුත්තම ලස්සනම  ඇදුම. X ඇදන්  හිට්යෙත් ඒ ඇදුම තරම් ලස්සන ඇදුමක් නවේ. යාළුවා ලස්සන ඇදුමක් ඇදන්න යද්දි මට කැත එකක් තමා ඇදන් යන්න වෙන්නේ.මොනා කරන්නද ඉතින් එයා අකමැත්තෙන් උනත් දුන්නා.

ඊට පස්සේ මේ දෙන්නා ගමන යන්න පිටත් වුණා.මෙහෙම ටික දුරක් යද්දී x යාළුවාගේ තවත් යාළුවෙක් මුණගැහුණා.ඊට පස්සේ මේ x  යාළුවා y යාළුවාට මේ යාළුවාව හදුන්වලා දුන්නා.මේ මගේ යාළුවෙක් මෙයා මාව බලන්න ඇවිල්ලා තියෙන්නේ.ඒ වගේම ඒ යාළුවාටත් මේ y යාළුවාව හදුන්වලා දුන්නා. මේ මාව බලන්න අපේ ගෙදර ආව යාළුවෙක්.හැබැයි මෙයා ඇදන් ඉන්නේ මගේ ඇදුමක්.ලස්සනදැයි ඇහුවා. ලස්සනයි කියම්න් දෙදෙනාට සුභ පතම්න් ඒ යාළුවා නික්ම ගියා. Y යාළුවාට මාර විදියට කේන්ති ගිහිල්ලා තිබුණා.ඇයි ඔයා ඒ යාළුවාට එහෙම කීවේ. ඔයා එනකොට කිව්වනමි මම මගේ ඇදුමම ඇදගෙන එනවනේ.  හරි හරි සොරි මම ආයෙත් එහෙම කියන්නේ නෑ x යාළුවා කිවුවා.ඔන්න ඊට පස්සේ තවත්  යාළුවෙක් මුණ ගැහුණා.ඒ යාළුවවත් අර විදියටම හදන්වලා දුන්නා.  හදුන්වලා දිලා මෙහෙම කිව්වා.මම මගේ yයාළුවාගේ ඇදුම ගැනනම් මුකුත්ම කියන්නේ නෑ. එහෙම හොදයි නේද කියලා yගෙන් අහුවා. ඉතින් y ට කරගන්න දෙයක් නෑ.මොනවා කරන්නද y x බැන බැන ගියා මිසක්.