යථාර්ථය….

බුදු ගුණ නිවනට මඟ………….

දස දෙස සව් සතන් වෙත මෙත සිසිල සදා
පිස එන සුවඳ පිපි මුල් දම් රසින් පුදා
දස අකුසල් සමාජය යහ මඟට යොදා
රසවත් කරන්නට පියවර ගනිමු මෙදා

සල් සපු නා නෙළුම් වනමල් පිපෙන්නා
සිල් සුවඳින් සුවය මනසට ලැබෙන්නා
පිල් බෙදුමක් නැතිව දහමට නැවෙන්නා
මල් මල් අනාගතයට පිය නැඟෙන්නා

බල මහිමය සොබාදම විලසට රඳනා
සලතුන බුදු බවය සැම කෙළෙසුන් නසනා
කළගුණ සැලැකීම බුදු ගුණයකි අගනා
මිල කළ නොහේ බුදු නැණ නිවනට වඩනා

ඇත්ත තිත්තයිනේ….

එක්තරා ඈත රුසියානු ගම්මානයක සිය ශ්‍රමය වගුරුවා ජීවත්වන අහිංසක අවංක මිනිසෙක් වාසය කළේ ය. හෙතෙම දිනක් සිය වගා බිමෙහි වපුරමින් සිටින කල, එක් වළසෙක් ගුගුරමින් ඔහු වෙත ‘විත් මෙසේ කීය. “මා නුඹ කා දමනවා”

“අනේ එපා. මා අස්වැන්න නෙළා ගත් විට හොඳම කොටස නුඹට දෙන්නම්.” මරණ බිය දැනුණු මිනිසා පොරොන්දු විය. වළහා ද එකඟ විය.

අස්වනු නෙළන කාලය එළැඹිණි. ගොවියාට පොරොන්දු ප්‍රකාර කටයුතු කළ නොහැකි විය. තම අස්වැන්න වළහාට දුන් විට ඔහුගේ අඹු දරුවන් රැකෙන්නේ කුමකින් ද?

මෙයින් වළහා කිපිණි. ඔහු පළිගැනීමට සැරැසිණි. මෙවිට එක් කපටි නරියෙක් මේ මිනිසා ගේ පිහිටට පැමිණියේ ය.

“බිය වන්නට එපා. මා නුඹ ගලවාගන්නම්” ඒකා පොරොන්දු විය.

ඔවුහු උපක්‍රමයක් යෙදූහ. වළහා මිනිසා වෙත පැමිණි විට නරියා අමුතු ම ශබ්දයක් නිකුත් කරන්නට විය. මෙයින් වළහා තිගැස්සිණි.

“මොකක්ද ඒ සද්දේ?” ඔහු මිනිසාගෙන් ඇසීය. “ඒ දඩයක්කරුවන් වළසුන් අල්ලන හඬ” මිනිසා කීය.

වළහා මහත් සේ බියට පත් ව මිනිසාගේ ලී කරත්තය මතට පැන ගත්තේ පිළිසරණක් අපේක්ෂාවෙනි. එවිට මිනිසා සිය සුරතෙහි වූ පොරොවෙන් තලා වළසා ජීවිතක්ෂයට පත් කෙළේ ය.

හරි නුවණ ජය ගනී. එහෙත් නරි කිසිවිටෙකත් අනුන් වෙනුවෙන් නුවණ නොයොදවති. මෙවිට වනයෙන් පිටතට ආ නරියා මෙසේ කීය. “මා නුඹේ දිවි ගැලවූවා. දැන් මට වන්දි ගෙවාපං.”

මේ අවංක මිනිසාට මේ සියල්ල මහා වදයකි. ඔහු සිය නුවණින් ම උපායක් සිතුවේ ය.

නරියා තමා වෙත ආ විට ඔහු සිය බලු රැල උසිගැන්වූවේ ඒ උපායට අනුව ය. මෙවිට නරියා බියපත් ව සිය නරි ගුහාව වෙතට ම දිව ගියේ ය. ගුහාවට වන් නරියා සිය නෙත් අමතා මෙසේ ඇසීය. “මා දිව යනවිට නුඹලා කුමක් කළා ද?”

“අප නුඹට නොවැටී සිටීමට උපකාර කළා.”

“අප බලු රැළ ගේ ශබ්දය හොඳින් ශ්‍රවණය වන්නට සලසා දුන්නා”

“එසේ නම් නුඹ කළේ කුමක් ද?” ඒකා සිය වලිගයෙන් ඇසූ විට ලැබුණේ මෙවන් පිළිතුරකි.

“නුඹේ දෙකකුල් අතර පටලැවී නුඹ බිම හෙළන්නට මාන බැලුවා”

“එසේ නම් නුඹ මගේ වලිගය ඒ බලු රැලට මා නුඹ ගොදුරු කරනවාද? යි කී නරියා සිය ගුහාවෙන් පිටතට වලිගය දිගු කළ විට ඒ වලිගයෙන් අල්වා ගෙන බලු රැළ නරියා පිටතට ගෙන කා දැමූහ.

කෙනකු තවක’කුට උපකාර කළ යුත්තේ ප්‍රතිඋපකාර බලාපොරොත්තුවෙන් නොවේ.

ආහ්! හොල්මනක්…………

මම අද කියන්න යන්නේ පුංච් හොල්මන් කතාවක් ගැන.ඔන්න  විශ්ව,ආකාශ් ,දුෂ්‍යන්ත ,රවී ,සිසිර හා තිසර කියලා යාළුවෝ කට්ටියක් හිටියා.මේ කට්ටිය හොදම යාළුවෝ මොකද කියනවනම් මේ කට්ටිය හරිම එකමුතුයි . සමගියි.

දවසක් තිසරගේ ගෙදර පිරිත් පිංකමක් තිබුණා. ඉතින් තිසරගේ ගෙදර පිරිත් අහන්න එන්නකෝ කියලා යාළුවෝ කටිටිය‍ට තිසර කිවිවා. ඉතින්‍ යාළුවාගේ ගෙදර යන්න නැතුව ඉන්න බෑනේ. ඉතින් ඒ යාළුවෝ ටික කිව්වා ආ හරි අපි අද රෑ පිරිතට එන්නම්කෝ කියලා. ඉතින් තිසරට හරි සතුටුයි ඇයි ඉතින් යාළුවෝ ටික එනවනේ.

විශ්වගේ ගෙදරට නුදුරෙන් තමයි සිසිරගේ ගෙදර තිබුණේ. ඉතින් සිසිරගේ ගෙදරට මේ යාළුවෝ ටික එකතු වෙලා හැන්දෑවේ 6.00 ට විතර ඒ කට්ටිය තිසරගේ ගෙදරට ගියා    .එහේට ගියාට පස්සේ තිසරට ගොඩාක් සතුටුයි. පිරිත පටන් ගන්න තව පැය කීපයක් තිබුණ නිසා තිසරගේ අම්මා කැවුම් කෙසෙල් ආදියෙන් මේ අයට සංග්‍රහ කළා. ඊට පස්සේ පිරිත් මණ්ඩපයේ ඉතිරිව තිබුණු සුළු සුළු වැඩ වලට මේ යාළුවෝ ටික උදව් කළා. පිරිතට භික්ෂුන් වහන්සේ ලා වැඩම වූයේ රෑ 8.00 ට විතර . ගොඩක් අය පිරිත් අහන්න ඇවිත් හිටියා.

රෑ 10.00ට විතර මහ පිරිත අවසන් වුණා. ‍මේ පිරිත රෑ පහන් වන තුරැ දේශනා කරන පිරිතක්. මහ පිරිතෙන් පසු මේ කට්ටිය රාත්‍රී ආහාරය තිසරගේ නිවසෙන්ම ගත්තා.
මැදියම් රාත්‍රිය පමණ වන තෙක් ඒ යාළුවෝ ටික පිරිත් ඇසුවා. ඔවුන්ට පසුදා වැඩ කටයුතු බොහෝමයක් ඇති නිසා මේ යාළුවෝ ටික රාත්‍රී 12.00 ට විතර තිසරගේ නිවසින් පිටවුණා.

විශ්වගේ ගෙදරට තව සැතපුම් දෙකක් විතර පයින් ඒමට තිබුණා. පාරත් ඉතා පටුයි. මේ පාර අතර සොහොන් පිට්ටනියක්ද තිබුණා. තැනින් තැන කැළෑවෙන් ගහණයි. අහසේත් පේන්න තිබුණේ බැසයන සදයි. අවට ප්‍රදේශයම අදුර ගිලගනිමින් තිබුනා. හද බැසයන විට අදුර ටික ටික වැඩි වුණා. ඒ නම් මදැයි  මහ අමුතු  භයානක හඩ ‍ඒ යන පාර අවට පරිසරයෙන් ඇහුණා.

විශ්වට තරමක් බය හිතුණා. එක එක දේවල් හිතුණා. ඒත් තව යාළුවන් 4 දෙනෙක් හිටිය නිසා එච්චරටම බයක් වුණේ නෑ. ඒ කොහොම උනත්මේ හද්දා කරැවලේ යන මේ ගමන් ගැන ඔවුන්ට බියක් මෙන්ම චකිතයක්ද ඇති වුණා. මේ කණ්ඩායමේ හිටිය රවී විහිලු කතා කාරයෙක්. ඔහු කියවන්නට පටන් ගත්තේ යක්කු, හොල්මන් , ආවතාර ගැන. ඉතින් මේ මහ රෑ ඔය වගේ දේවල් ගැන කතා කරනකොට මොන වගේ දේවල් ඔවුන්ගේ සිත්වලට එන්න ඇත්ද? මෙහෙම ටික දුරක් කතා කරකර යනකොට විශ්වට මහ අමුතු දෙයක් දකින්නට ලැබුණා. සුදුපාටින් වගේ ඇදගත් උසට උසේ මිනිසකු වගේ අයෙකුගේ ඡායාවක්. මේ ගැන අනිත් අයටත් පෙන්නුවා. ඇත්තටම හොල්මනක්ද  ආකාශ් ඇහුවා. අනේ මන්දා . ඇත්තටම මොකෙක්ද ඒ දුෂ්‍යන්ත එහෙම කියමින් ඉදිරියට ගියා. එපා දුෂ්‍යන්ත. යන්න එපා. අපි වෙන  ෂෝර්ටි කට් එකක් දාලා යමු.යාළුවෝ ටික දුෂ්‍යන්තට කීවා. මොකටද බය වෙන්නේ අපි හතර දෙනෙක්ම ඉන්නවනේ.දුෂ්‍යන්ත කිව්වා. ඉතින් අනිත් අයත් දුෂ්‍යන්තගේ පස්සෙන් ගියා.ටික ටික ළන් වෙනකොට ඒ සුදුවට ඇදගත්තු වගේ මිනිසා ටික ටික උස වෙනවා වගේ පෙනුනා. මේ අය ඇවිද්දෙත් සුළු හඩක්වත් නො ඇසෙන ගානට. කොහොම උනත් දුෂ්‍යන්ත මොන යකාටවත් බයනැති කෙනෙක්. එයානම් බයනැතිව ඉදිරියටම ගියා. ‍ඒ ස්ථානයට ළං වෙනකොට මොකක්ද දන්නවද මේ අයට දක්කනට ලැබුණේ. රාත්‍රීයේද හැමු තද සුළග නිසා පාරට කඩා වැටුණු විශාල මාර ගහක්.මාර ගහේ කදත් ඉතින් සුදු පාටට හුරැයි නේ.ඉතින් දුරට පෙනෙන්න ඇත්තේ ඒ විධියට. ආ මේකද හොල්මන. අපෝ අපි බය වුණු තරමක්. අපිට ඈතට පෙනුනේ ඇත්තටම හොල්මනක්  වගේ. බලනකොට ‍මේ මාර ගහක්නේ.විශ්ව එසේ කීවේ දිගු සුසුමක් හෙලමින්.ඊට පස්සේ දුෂ්‍යන්ත මෙහෙම කිව්වා.

ඒකනේ කියන්නේ හැම දෙයක්ම විමසිල්ලෙන් හා බුද්ධිමත්ව කරන්න කියලා.

මුදල් වලට වඩා සහෝදරකම් කොච්චර වටිනවද…………

ඔන්න එක පවුලකට පුත්තු දෙන්නෙක් හිට්යා.ඉතින් මේ දෙන්නා ට්ක ට්ක ලොකු වෙලා පාසල් යන වයසට පත් වුණා.ඉතින් මේ දෙන්නා පාසල් ගිහින් ඉගෙන ගත්තා. ඒත් රැකියාවක් ලබාගන්න පුළුවන් තරමට නෙවෙයි. ඒ දෙන්නාගේ අම්මයි තාත්තයි මේ දෙන්නට උගන්වන්න ගොඩාක් මහන්සි වුණා.ඒත් ඵලක් වුණේනැ. මේ දෙන්නා ඉගෙන ගත්තෙත් ඒ තරම් උනන්දුවකින් නෙවේ.හරි කොහොම උනත් මේ දෙන්නට දැන් රස්සාවක් නැ.
ඉතින් ගෙදරිනුත්‍ මේ දෙන්නට බැනුම්ම තමයි අහන්න තියෙන්නේ ඇයි කිසිම වැඩක් කරන්නෙත් නැනේ. ඊට පස්සේ මේ දෙන්නත් බැනුම් අහලා බැරිම තැන රස්සාවක් හොයන්න පටන්න ගත්තා.ඒත් හොයා ගන්න බැරි වුණා.ඊට පස්සේ මේ දෙන්නගෙ අම්මයි තාත්තයි එකතු වෙලා මේ දෙන්නට රස්සාවක් හොයලා දුන්නා.මේ දෙන්නට ටිකක් Computer වැඩ පුළුවන්.මොකද එයාලයි ගෙදර පරිගණකයක් තිබුණා.කොමහරි ඉතින් මේ දෙන්නා කොම්පැණියක Typing වැඩ පටන් ගත්තා.එතකොට තමයි තේරැණේ මුදල් හොයන්න කොච්චර මහන්සි වෙන්න ඕනද කියලා.අපි මේ මහන්සි වෙනවා වගේ අම්මලාත් අපිට උගන්වන් කොච්චර මහන්සි වෙන්න ඇත්ද  කියලා.මේ දෙන්නට හිතුනා.මාසයක් විතර යනකොට මේ දෙන්නට මාසික වැටුපක් හම්බ වුණා. මේ දෙන්නා ඉස්සර කොච්චර සමගියෙන් සතුටෙන් හිටියත්  දැන් එක්කෙනාට එක්කෙනා රණ්ඩු වෙනවා.මොකද දන්නවද දැන් දෙන්ටම ජීවත් වෙන්න රස්සාවකුත් තියෙනවනේ.අනික දැන් ඉස්සරට වඩා සල්ලිත් තියෙනවනේ..අනික තමයි මේ දෙන්නාත් සහෝදරයෝ වුණාට රණ්ඩු වෙලා වෙන් වුණා. බලන්න ඉස්සර මේ දෙන්නා කොච්චර සමගියෙන්ද හිටියේ.ඒත් මුදල් නිසා අද සමාජයේ සහෝදරකමුත් නැතිකරගෙන. පොඩ්ඩක් හිතලා බලන්න මුදල් වලට වඩා සහෝදරකම් කොච්චර වටිනවද කියලා.

එහෙම හොදයි නේද………….(පුංචි කතාවක්)

ඔන්න දවසක්  x යාළුවා  මුණගැහෙන්න  yයාළුවා ආවා. මේ දෙන්නා ගොඩාක් කාළයකට පස්සේ තමයි මුණ ගැහුණේ.ඉතින්යාළුවා y යාළුවාට කිව්වා මෙහෙම. අපි දෙන්නා ගොඩාක් කාලෙකට පස්සෙනෙ හමිබ වුණේ.ඉතින් අපි යමුද පොඩ් ගමනක් යන්න.  යාළුවත් ඒකට එකග වුණා. ඒත් y යාළුවා කිව්වා x  යාළුවාට මට මේ ඇදුම නමි ඇදන් යන්න බෑ. කියලා කිවිවා.මට ඔයාගෙන් ඇදුමක් දෙන්න පුළුවන්ද?කියලා x ගෙන් ඇහුවා.ඉතින් ඊට පස්සේ x යාළුවා තමන්ගේ ළග තිබුණු ඇදුමක් මේ යාළුවාට ඇදන් යන්න දුන්නා.හැබැයි එච්චර කැමැත්තකින් නවේ.අනික තමයි x ට තිබුණු අළුත්තම ලස්සනම  ඇදුම. X ඇදන්  හිට්යෙත් ඒ ඇදුම තරම් ලස්සන ඇදුමක් නවේ. යාළුවා ලස්සන ඇදුමක් ඇදන්න යද්දි මට කැත එකක් තමා ඇදන් යන්න වෙන්නේ.මොනා කරන්නද ඉතින් එයා අකමැත්තෙන් උනත් දුන්නා.

ඊට පස්සේ මේ දෙන්නා ගමන යන්න පිටත් වුණා.මෙහෙම ටික දුරක් යද්දී x යාළුවාගේ තවත් යාළුවෙක් මුණගැහුණා.ඊට පස්සේ මේ x  යාළුවා y යාළුවාට මේ යාළුවාව හදුන්වලා දුන්නා.මේ මගේ යාළුවෙක් මෙයා මාව බලන්න ඇවිල්ලා තියෙන්නේ.ඒ වගේම ඒ යාළුවාටත් මේ y යාළුවාව හදුන්වලා දුන්නා. මේ මාව බලන්න අපේ ගෙදර ආව යාළුවෙක්.හැබැයි මෙයා ඇදන් ඉන්නේ මගේ ඇදුමක්.ලස්සනදැයි ඇහුවා. ලස්සනයි කියම්න් දෙදෙනාට සුභ පතම්න් ඒ යාළුවා නික්ම ගියා. Y යාළුවාට මාර විදියට කේන්ති ගිහිල්ලා තිබුණා.ඇයි ඔයා ඒ යාළුවාට එහෙම කීවේ. ඔයා එනකොට කිව්වනමි මම මගේ ඇදුමම ඇදගෙන එනවනේ.  හරි හරි සොරි මම ආයෙත් එහෙම කියන්නේ නෑ x යාළුවා කිවුවා.ඔන්න ඊට පස්සේ තවත්  යාළුවෙක් මුණ ගැහුණා.ඒ යාළුවවත් අර විදියටම හදන්වලා දුන්නා.  හදුන්වලා දිලා මෙහෙම කිව්වා.මම මගේ yයාළුවාගේ ඇදුම ගැනනම් මුකුත්ම කියන්නේ නෑ. එහෙම හොදයි නේද කියලා yගෙන් අහුවා. ඉතින් y ට කරගන්න දෙයක් නෑ.මොනවා කරන්නද y x බැන බැන ගියා මිසක්.

සිනහව සහ සතුට………..

අපි කොචිචර  හිනා වෙනවද?අපි හිනාවෙන්නේ සතුටට, නැත්නමි වෙන කාගෙ හරි වැරද්දක් දැකලා. අපි හිනාවෙනකොට කොතරමි ලස්සනද?ඒත් සමහර මිනිසුන් නම් මුවග සිනහවක් කිසිදාකවත් නැති තරහ මුහුණින් ඉන්නවා අපි කොතරම් දැක තීනවද? සිනහව කියන්නේ ලස්සන දෙයක්.අපි  හිනාවෙන්න ඕන. ඒත් අපි හිනාවෙන්න ඕන සතුටකදී මිසක් කාට හරි වැරදුණු වෙලාවකදී හෝ කාගේ හරි අඩුපාඩුවක් දැක්ක විටදි ‍නොවන අතර එවැනි අවස්ථා වලදී  හිනාවෙන්නේ ඔවුන්ගේ ඇති මෝඩ ගතිය නිසාවෙනි.
අපි ‍කොචිචර සතුටු වෙනවද? ඒ වගේම අපිට අන් අයට යහපතක් වූ විටදී සතුටු වන්න පුළුවන් නමි ඒක උතුමි මනුෂ්‍ය ගුණයක්. අද සමහර මිනිසුන් සිහනව කියන දේ වෙනුවට මුවේ තිබෙන්නේ නපුරැකම නැත්නමි නැත්නමි තරහ ගතිය.අද  සමහරැන් බලාගෙන ඉන්නේ අනුන්ට හිනාවෙන්න අවස්ථාවක් ලැබෙනකන්. ඒ වගේම අප රටේ සමහර මිනිසුන්ගේ සතුට ‍නැතිකරන අය අප රටේ බොහෝමයක් සිට්නවා.ඒ ඔවුන්ගේ සතුට සහ සිනහව උදුරා ගැනීමක් නොවේද? ඇයි අපි අනුන්ගේ සතුට අදුරාගෙන සිනහ වෙන්නේ?එහෙම සිනහ වෙලා වැඩක් නෑ.
ඒ වගේම තව කියන්න දෙයක් තීයෙනවා.අද සමාජෙ සමහර මිනිස්සු අන් අයට සමච්චලේට හිනා වෙනවා.ඒ හිනාවෙන අය දන්නේ නෑ තමන් මොටද හිනාවෙන්නේ කියලා?  ඒ වගේම සිනහවෙන් අයෙකු සතුටු තරන්න වගේම බය කරන්නත් පුළුවන්.අපි කවුරැත් හිනාවෙලා ඉනන්වනම් මේ ලෝකේ කොච්චර ලස්සන වෙයිද? ඔයාලා හිනාවෙකොට කාටද? මොකටද? හිනාවෙන්නේ කියලා දෙපාරක් හිතන්න. ඒ වගේම හිනාවෙන්න ඕන හිතේ ඇතිවන අවංක සතුටත් එක්ක මිසක් අන් අයව අපහාස කරමින්, කාට හරි වැරදුණු වෙලාවකදී හෝ කාගේ හරි අඩුපාඩුවක් දැක්ක විටදි නොවේ.
හැමදාම හිනාවෙන් ඉන්න එතකොට මුළු ලෝකෙම ලස්සන වේව්……………

ලා දළු බෝපත් සෙමින් සැලෙන සේ…..

ලා දළු බෝපත් සෙමින් සැලෙන සේ යසෝදරා දේවී
වාවනු බැරි තැන රහසේ හැඬුවා
පෙර සංසාරේ ඇසුර මතක් වී
ලා දළු බෝපත් සෙමින් සැලෙන සේ

ලේන කුලේ සිට ආ ගිය මග තොට
සිටියා නොසැලෙන පහන් ටැඹක් වී
නිවන් දකින තුරු මේ සංසාරේ
පසුපස ආවා සෙවනැල්ලක් වී

තැලී සෙනේ සිත සැලී හඬන විට
වැටී දෙපා ළඟ යසෝදරාවෝ
පිපී නිවන් මල් සාදුකාර දී
නිවී පහන් විය උදෑසනක් සේ

අධ්‍යාපනය

අධ්‍යාපනය යනු වියුක්ත සංකල්පයක් වන බැවින් ඒ සඳහා පැහැදිලි නිර්වචනයක් සැපයීම අපහසුය.අනෙක් අතට අධ්‍යාපනය යන්නෙන් එක් අදහසක් පමණක් අන්තර්ගත නොවේ.ඉගෙනීම, ඉගැන්වීම, ඇගයීම,රසවිඳීම,පුහුණූව ආදී විවිධ අදහස් සමුදායක් මේ තුළ ගැබ් වී තිබෙනවා.. මේ නිසාද අධ්‍යාපනයට පැහැදිලි නිර්වචනයක් දීම අපහසු වී ඇත. විවිධ දාර්ශනිකයන් විසින් විවිධාකාර දෘෂ්ටිකෝණයන්ගෙන් අධ්‍යාපනය පිළිබඳව නිර්වචන ඉදිරිපත් කරලා තියෙනවා.
අධ්‍යාපනය යන්න මුලින්ම බිහිව ආවේ ලතින් භාෂාවෙන්.  අධ්‍යාපනයේ කාර්යභාරය වන්නේ මෙකී සැඟවී ඇති හැකියාවන් ඇදගැනීමයි. වර්තමානයේ මේ , අධ්‍යාපනය ඉතා උසස් මටිටමක පවතී. අධයාපනය කොටස් දෙකකින් සමන්විතයි. එනමි විධිමත් අධ්‍යාපනය හාඅවිධිමත් අධ්‍යාපනයයි. විධිමත් අධ්‍යාපනය යනු -විධිමත් ආයතන තුළින් ලබන අධ්‍යාපනයයි. ප්‍රාථමික අංශයේ සිට උසස් අධ්‍යාපනය දක්වා පූර්ණ කාලීනව කෙරෙන අධ්‍යාපනයයි. උදාහරණ ලෙස පාසල, විශ්ව විද්‍යාලය ගන්න පුළුවන්.අවිධිමත් අධ්‍යාපනය යනු– ජීවත්වීමේදී අප නොදැනුවත්වම ලබන අධ්‍යාපනයයි. උදාහරණ ලෙස රූපවාහිනියෙන්, සමාජ ආශ්‍රයෙන් අන්තර්ජාලය වැන්නෙන් ලබාගන්න පුළුවන්.
ඇත්තෙන්ම අධ්‍යාපනය කියන්නේ වටිනා උත්තරීතර දෙයක්. අධ්‍යාපනය අපිට පාසලෙන් දහමි පාසලෙන් විවිධ අධ්‍යාපන මධ්‍යස්ථාන වලින් ලබා ගන්න පුළුවන්. අද කාලය වන විට අධ්‍යාපනය මිනිසකු විසින් ලැබිය යුතු ‍අනිවාර්ය අංගයක් බවට පත්ව තිබෙනවා. අධ්‍යාපනය නොලබපු අයෙකුට සමාජයේ හරි ආකාරව ජීවත් වීමට නොහැකි තත්වයක් අද වන විට උද්ගතව පවතිනවා.. එසේ වීමට හේතුව අධ්‍යාපනය එතරමිම දියුණු අංගයක් වී ඇති නිසා.නිවැරදි අධ්‍යාපනයෙන් බලාපොරොත්තු වන්නේ රටට ‍සමාජයට බරක් නැති වැඩදායි පුද්ගලයකු බිහිකිරීමයි. ඉතින් අපිත් රටට යහපත් පුරවැසියකු වීමට යහපත් අධ්‍යාපනයක් ලබන්න ඕන නේද?

ජීවිතයේ යථාර්ථය තේරැමි ගන්න…..

ජීවිතයේ යථාර්තය තේරැමි ගැනීමට අප සමාජයේ  සමහර මිනිසුන් අසමත් ය. එසේ වීමට හේතුව මිනිසා සමාජය පිළිබද අවබෝධයක් නොමැති වීමයි. එසේම නිසි අධ්‍යාපනයක් නොලැබ සිටීමයි.
ඇත්තෙන්ම ජීවිතයේ යථාර්ථය තේරැමි ගැනීම කියන්නේ ජීවිතය සැබැවින්ම තේරැමි ගැනීමයි. එසේම යථාර්තය තේරැමි ගැනීම කියන්නේ ජීවිතයේදි මුහුණ දී අති අභියෝග මුහුණ දීමට ඉඩ ඇති අභියෝග වැන්න ජය ගෙන ඒ වගේම ඇත්ත ඇති සැටියෙන් දැකීමයි. එසේම ජීවිතය වටහා  ගන්න පුළුවන් නමි ජිවිතය යථාර්ථය තේරැමි ගත්තා කියලා  කියන්න පුළුවන්. ඒ වගේම ජීවිතයේ යථාර්ථය තේරැමි ගැනීමෙන් ජීවිතය සාර්ථක කර ගැනීමට පුළුවන්.
අප සමාජයේ සමහර මිනිසුන් සිතන්නේ ඔවුන් හැමදාම ජීවත් වනවා කියාය. එහෙත්  මිනිසා තේරැමි නොගත් දේවල් අප සමාජයේ කෙතරමි තීනවද? ඒ වගේම අප සමාජයේ මිනිසුන් කුමන ආකාරයේ අයද කියා තේරැමි ගත යුතුය.එවිට තම ජීවිතයේ යථාර්ථය තේරැමි ගැනීමට වඩාත් පහසු වනු ඇත. සෑම දෙයක් දිහාම සුබවාදීව බලමින් ජීවිතයේ යථාර්ථය තේරැමි ගන්න   හැකිතාක් උත්සාහ ගන්න ඕන.